خطر ریاست طلبی

امام موسی‌الکاظم(ع) فرمود: من طلب الرئاسه هلک- هر کس ریاست‌طلب شد هلاک شود. (تحف‌العقول ص 432)

یاست‌طلبی آفتی خطرناک برای دینداری است تا حدی که شیخ کلینی از امام رضا(ع) نقل می‌کند: اگر دو گرگ درنده بر یک رمه بی‌شبان حمله کنند، خسارتی که می‌زنند کمتر از خسارتی است که جاه‌طلبی به دین مسلمان وارد می‌سازد. (اصول کافی ج3 ص405)

نقل می‌کنند که حضرت سلیمان نبی(ع) به خاطر ریاست پانصد سال بعد از سایر پیامبران قدم به بهشت خواهد گذاشت. البته پانصد سالی که هر سال آن به اندازه هزار سال دنیاست. که در جمع می‌شود پانصد هزار سال. (معراج السعاده ص500)

مرحوم شیخ رجبعلی خیاط از آیه‌الله سید محمد حجت تقلید می‌کرد و درباره علت انتخاب او می‌گفت: دیدم سینه‌اش از حب جاه و ریاست خالی است. (کیمیای محبت ص36)

برخی از علمای بزرگ برای اینکه از این خطر مصون بمانند، مرگ خود را از خدا خواسته‌اند. آیه‌الله بهجت نقل می‌کنند: مرحوم آیه‌الله حاج آقا حسین قمی پس از رسیدن به ریاست و مرجعیت به کسی گفته بود، برو و از جانب من به حضرت امیرالمؤمنین(ع) بگو: اگر ریاست برای دین من ضرر دارد مرا ببر. طولی نکشید که از دنیا رفت. مبارزه با روحیه ریاست‌طلبی آن‌قدر دشوار است که درباره آن برخی از عرفا به استناد سخن پیامبر (ص) گفته‌اند: آخرین چیزی که از دل صدیقان بیرون می‌رود حب ریاست است. (زمزم عرفان ص 89-90)